Afgelopen donderdag is Willem van Manen, op 84-jarige leeftijd overleden. Hij was trombonist, componist, orkestleider en voorvechter voor jazz en geïmproviseerde muziek. Als pleitbezorger voor meer ruimte voor jazz was hij een onmisbare schakel in het ontstaan van het Nederlandse jazzlandschap. Van Manen won in 1992 de Boy Edgarprijs, imponeerde als componist met zijn Springband en Contraband en was van onschatbare waarde voor jazzmusici in Nederland.
Vanaf de eind jaren zestig stond hij op de barricade voor vernieuwing in het Nederlandse muzieklandschap met o.a. de rebelse groep de Notenkrakers, samen met Louis Andriessen en Reinbert de Leeuw. Hij was medeoprichter van onze zaal en van Orkest de Volharding en speelde in bands van Willem Breuker, Theo Loevendie en Hans Dulfer. Ook componeerde hij voor het Willem Breuker Kollektief en schreef hij recensies voor het NRC.
Zijn doorbraak als orkestleider kwam begin jaren tachtig met de Springband (1979-1983) gevolgd door de Contraband (1984-2005). Met de Contraband zou hij een mooie reeks albums maken, terwijl de Springband een tragisch einde kende. De band hield op te bestaan toen de auto met vijf bandleden verongelukte, drie van de vijf muzikanten overleden.
In 1997 werd Willem van Manen benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau vanwege zijn vele verdiensten voor het muziekleven.
We zijn dankbaar voor alles wat hij voor onze zaal en jazz en geïmproviseerde muziek heeft betekend.
Bekijk de video van Jazzhelden voor een uitgebreider portret van Willem van Manen.