Menu

Jazz Orchestra of the Concertgebouw ft. Kika Sprangers & Alistair Payne: The Jazz Influencers

Jonge influencers van de jazz spelen eigen composities met ‘meest veelzijdige bigband van Nederland’ (AD).

Zonder nieuwe generatie geen nieuwe jazz. Daarom geeft het Jazz Orchestra of the Concertgebouw ruim baan aan jonge Nederlandse ‘Jazz Influencers’. Deze editie staan de toonaangevende musici Kika Sprangers en Alistair Payne als gastsolisten naast de bigband op het podium met eigen composities.

Saxofonist Kika Sprangers heeft zich in de afgelopen jaren razendsnel ontwikkeld tot een zeer volledig musicus. Fluwelen geluid, sprankelende klanktaal, meeslependheid en verstilling zijn kernelementen in haar spel en composities. Inmiddels heeft ze vier albums op haar naam staan en speelt ze met haar kwintet en Large Ensemble door heel Nederland en daarbuiten. “Saxofonist Kika Sprangers haalt het beste in klank en kleur naar boven” schreef Trouw over haar laatste album Mind’s Eye en bestempelde haar als een van de grote talenten van de huidige generatie.

Trompettist Alistair Payne is een prominente naam in de nieuwe golf van de Nederlandse jazz. De in Schotland geboren muzikant staat bekend om zijn uitgesproken trompetgeluid, out-of-the-box creativiteit en diversiteit aan projecten: van sideman in het Sun-Mi Hong Quintet tot volledig geïmproviseerde muziek en klankonderzoek in duetten met John Dikeman. Hij heeft zich na zijn studie aan het Conservatorium van Amsterdam ontwikkeld als componist en solist met een wijde en verfrissende blik op hedendaagse jazz.

Het Jazz Orchestra of the Concertgebouw behoort tot de absolute top van big bands in Europa. Het jazzorkest won meerdere Edison Awards en werkte eerder samen met legendes als Chick Corea, Dr. Lonnie Smith en Joshua Redman. In 2020 gaf het orkest negen jonge makers uit de jazz de opdracht om composities voor de bigband te schrijven en hun muzikale ideeën en visie voor jazz in grote bezetting te onderzoeken. Dit resulteerde in het album ‘The Jazz Influencers’. Volgens de Volkskrant: “‘Een knap album met fris, nieuw repertoire, knap solowerk en daverend ensemblespel.”