willem breuker (1944-2010) was de oprichter van het willem breuker kollektief. hij was componist, saxofonist en klarinettist in dit orkest dat 35 jaar over de wereld reisde. hij was ook de oprichter van platenmaatschappij bv haast, een label voor alle soorten muziek die breuker serieus nam maar waarvoor commerciële labels geen interesse toonden. hij organiseerde decennialang de klap op de vuurpijl, het jaarlijkse festival voor jazz, geïmproviseerde en nieuw gecomponeerde muziek. de tweejaarlijkse willem breuker prijs is bestemd voor iemand in wiens of wier werk  karakteristieke kenmerken van het werk van willem breuker naar voren komen. ditmaal wordt de prijs uitgereikt aan saxofonist, componist, arrangeur en kika sprangers. uit het juryrapport: met een lyrisch eigen geluid verovert saxofonist kika sprangers vele harten. haar intense liefde voor muziek en medemuzikanten spat van het podium. met een geheel eigenzinnige aanpak ontwikkelt zij projecten waarbij geen enkele samenwerking als vanzelfsprekend wordt ervaren. kika sprangers zoekt en creëert telkens onverwachte ontmoetingen: met koren, orkesten, strijkkwartetten, big bands. elke bezetting, elk genre, elke kunstvorm inspireert haar om haar eigen taal te vinden en te verdiepen. kwaliteit staat altijd voorop en haar verbindende rol, voor en achter de schermen, zorgt in elke bezetting voor een coherent geheel. haar missie om meer vrouwen een podium te geven in de jazzscene valt op en is van wezenlijk belang voor de emancipatie van de jazzscene. haar werkwijze laat zich omschrijven als: niet lullen, maar poetsen, om met willem breuker te spreken. ze volgt háár pad en maakt daarin altijd haar eigen wijze keuzes. de definitieve invulling van het programma wordt later bekend gemaakt. extra prijs van bijzondere erkenning ter gelegenheid van de tachtigste geboortedag van willem breuker op 4 november 2024 zou willem breuker tachtig jaar geworden zijn. het bestuur van de willem breuker stichting heeft besloten ter gelegenheid hiervan een extra prijs uit te reiken op willems geboortedag. deze prijs gaat naar violist heleen hulst en pianist gerard bouwhuis vanwege hun decennialange, onvermoeibare inzet voor de hedendaagse muziek, als excellente uitvoerders, als initiatiefnemers en organisatoren van diverse muziek(theater)projecten en als krachtige pleitbezorgers voor interdisciplinaire samenwerking. opening willem breukerbrug op 10 januari 2024 heeft de gemeente amsterdam de naam willem breukerbrug (de loopbrug naar onze zaal en het muziekgebouw) officieel erkend. op 4 november wordt de brug op muzikale wijze geopend.

met zijn vorige album tree falls won taylor eigsti de grammy award voor best contemporary instrumental album. eerder dit jaar kwam de amerikaanse pianist met de opvolger plot armor, een divers, rijk georkestreerd album vol verrassende stilistische wendingen. nu presenteert hij zijn composities samen met absolute sterspelers uit de amerikaanse jazz onder wie zangeres gretchen parlato en saxofonist ben wendel, die ook op het album te horen zijn. taylor eigsti bracht zijn eerste album uit op veertienjarige leeftijd. sindsdien viert hij succes als solo-artiest en begeleider van grote sterren uit de pop en jazz, van john mayer en sting tot dave brubeck, esperanza spalding en joshua redman. daarnaast werd hij vast bandlid in terence blanchard e-collective. plot armor verscheen op groundup records, het label van snarky puppy-bandleider michael league.

met zijn rauwe, gepassioneerde saxofoongeluid zorgt darius jones op dit moment voor opschudding in de jazz-avant-garde van new york. ook als componist krijgt hij waardering. zijn recente album fluxkit vancouver (i̶t̶s̶ suite but sacred) ontstond uit een opdracht van het kunstencentrum western front in vancouver. het leidde tot een suite waarin klassieke snaarinstrumenten de toon zetten voor weidse en intense improvisaties. altsaxofonist darius jones vormt nu wederom een ensemble met de musici die ook op het album te horen zijn: drummer gerald cleaver uit new york, plus drie strijkers en een contrabassist uit vancouver. de suite werd deels geïnspireerd door de radicale kunstbeweging fluxus, die actief was vanuit western front. maar het is bovenal een pleidooi voor artistieke vrijheid, actie en samenwerking. het project leidde tot lovende recensies in media als downbeat, pitchfork en the wire. ‘the raw, full-throated cry of jones' alto saxophone has long been one of the visceral pleasures of the improvising avant-garde’ (npr).

fred hersch heeft een onberispelijke status als een jazzpianist die absolute schoonheid nastreeft. daarnaast daagt hij zichzelf regelmatig uit door duo’s te vormen met musici van verschillende generaties, onder wie esperanza spalding, ralph alessi en enrico rava. nu speelt hij naast een solo-set ook als duo met zijn generatiegenoot michael moore, de wereldwijd geroemde klarinettist, saxofonist en componist die deel uitmaakt van het icp orchestra. op hun eerdere duo-album this we know komen vele facetten van de jazz voorbij, van ballads tot improvisatie en van monk tot latin. ‘ik leerde michael kennen in de zomer van 1975 in boston’, vertelt hersch. ‘ik kwam uit cincinatti en hij uit noord-californië om te studeren bij de legendarische pianist jaki byard. we hebben vele uren doorgebracht met duetten spelen en naar platen luisteren. mijn muzikale relatie met hem is de meest langdurige nog voortdurende partnerschap in mijn leven. nadat hij naar amsterdam verhuisde bleven we samenspelen en hebben we een aantal albums gemaakt die ik heel bijzonder vind. hij is een van de beste, meest creatieve spelers en componisten die ik ken en ik ben groot fan van alles wat hij doet. hij is een kroonjuweel voor de nederlandse muziek en ik kijk uit naar deze kans om weer samen muziek te maken na zoveel jaren.’ ‘top-notch musicianship from two close friends. hersch and moore know how to tell a colorful story.’ (all about jazz).

saxofonist camilla george is onlosmakelijk verbonden met de vernieuwende jazzscene van londen. net als haar generatiegenoten nubya garcia, shabaka hutchings en zara mcfarlane staat ze open voor allerlei hedendaagse invloeden. haar muziek is een hypnotiserende mix van afro-futurisme, hiphop en jazz. daarbij toont ze politiek bewustzijn en interesse voor de afrikaanse geschiedenis. camilla george werd geboren in eket, nigeria. al op jonge leeftijd voelde ze zich in gelijke mate aangetrokken tot afrikaanse en westerse muziek. ze groeide op met de klanken van zowel fela kuti als jackie mclean en charlie parker. op elfjarige leeftijd begon ze met saxofoonspelen. ze studeerde in londen, waar ze deel uitmaakte van onder meer jazz jamaica en courtney pine’s venus warriors. haar meest recente album ibio-ibio op het label !k7 kreeg lovende recensies, onder meer in mojo magazine: ‘dedicated to the nigerian ibibio tribe she was raised in, ibio-ibio finds the saxophonist veering ever closer to afro-funk, as she serves up spiritual lullabies that riff off bouncy keys and rolling rhythms. a trio of tracks with birmingham rapper mc sanity nail the narrative, but george is the undoubted star, delivering criss-crossing solos with a ’50s hard-bop bent.’

in deze editie van datskat; de altsaxofonist braxton cook; een emmy award-winnende artiest én een van de meest opwindende stemmen van deze generatie. als afgestudeerde van juilliard werd hij lid van de band van christian scott. daarnaast heeft hij ook opgetreden tijdens de tournees van christian mcbride, jon batiste, marquis hill en namen als rihanna en mac miller. in 2017 werd cook door fader bestempeld als een "jazzwonderkind". kort daarna werd hij in 2018 in de ebony genoemd als een van de vijf jazzartiesten om in de gaten te houden (samen met robert glasper, kamasi washington, butcher brown en kris bowers). als bandleider heeft hij vijf albums op zijn naam staan, waarvan de meest recente uit 2023, who are you when no one is watching, is. met zijn mix van genres en zijn diep emotionele uitvoeringen heeft hij een unieke positie ingenomen in de muziekwereld. of hij nu solo speelt of samenwerkt met andere topartiesten, cook blijft verrassen en inspireren met zijn innovatieve benadering van muziek.

the necks hebben wereldwijd een cultstatus opgebouwd met hun lange, hypnotiserende improvisaties. de stukken van het australisch trio, bestaande uit chris abrahams, lloyd swanton en tony buck, hebben raakvlakken met allerlei muziek. van minimalisme en ambient tot jazz tot hedendaagse elektronica. elke set van the necks is een beleving, één gestaag voortbewegende ontdekkingsreis in geluid gebaseerd op de wisselwerking tussen piano, bas en slagwerk. eind jaren tachtig zochten de drie jazzmusici van the necks een alternatief voor de drukke notenreeksen en solo’s van hun tijdgenoten. de ritmesectie op het album in a silent way van miles davis vormde een belangrijke inspiratiebron. in de afgelopen 35 jaar brachten ze een indrukwekkende reeks studio- en live-albums uit in dezelfde bezetting. daarnaast werkten ze samen met onder meer back to back theatre, swans en underworld. ‘the australian trio stirred up a sonic ocean that ebbed and flowed and swelled into great tidal waves of sound, a pulsating wash of drums, percussion, double bass and grand piano’ (the guardian). dit concert wordt georganiseerd in samenwerking met the rest is noise.

daniel garcía diego is een van de spannendste spaanse jazzpianisten van het moment. met zijn trio debuteerde hij op de flamenco biënnale nederland in 2021, de online en live-editie van het festival. sindsdien verovert hij jazzpodia wereldwijd. ‘jazz en flamenco zijn broeders,’ zegt hij. en dat laat hij horen op de bejubelde albums travesuras en vía de la plata. in zijn expressieve stijl gaat ritmische intensiteit hand in hand met melodische rijkheid en harmonische finesse. met het project the shape of fire (la forma del fuego) slaat hij nieuwe muzikale wegen in. hij stelt een sextet samen van topmusici met diverse muzikale achtergronden, van nederland tot iran, oostenrijk tot armenië - en spanje natuurlijk. “the shape of fire verwijst naar de ziel, de energie of het vuur dat gloeit in de kern van alle muziek die menselijke emoties en levenservaringen wil overbrengen,” zegt daniel garcía diego. “muziek bezit de kracht om te connecteren met het innerlijke en dat om te zetten in kunst. waar ze ook vandaan komt of door wie ze wordt gemaakt, of ze nu de vorm aanneemt van flamenco, jazz, hedendaagse muziek of armeense folkloristische liederen: muziek komt voort uit een noodzaak om het onpeilbare uit te drukken.”

tim conley, afkomstig uit philadelphia en nu woonachtig in los angeles, is jazzmuzikant, componist, producer en elektronisch muzikant, bekend onder zijn artiestennaam mast. mast combineert jazzimprovisatie, elektronische beats, live gitaar en keyboards tot een unieke geluidservaring. zijn laatste album “battle hymns of the republic” is een krachtige reflectie op hedendaagse sociale en politieke strijd, en staat voor eenheid en empathie. met een diverse discografie, waaronder een kosmische herbewerking van het werk van thelonious monk, een conceptuele reis door “love and war” en meerdere samenwerkingsprojecten, staan de live-optredens van mast bekend om hun intensiteit en innovatie. hij zal zijn album “battle hymns of the republic” uitbrengen met een sterrenbezetting waarin conley wordt bijgestaan door betamax (drummer maxwell hallett, bekend van the comet is coming), cellist artyom manukyan, bassist thomas pol, altvioliste annemarie hensens en het north sea string quartet. “...vangt de boeiende mix van elektronische muziek, jazz en hiphop die floreert in de underground. wat ooit klonk als de toekomst is precies op tijd gekomen.” - la times

vanwege zijn pure, breekbare spel wordt driss el maloumi ook wel de ‘tovenaar van de oed’ genoemd. als kind werd hij al betoverd door orkesten die hij hoorde in films, de violen en harmonieën. al jaren speelt hij met de gedachten om samen te werken met een kamerorkest. na twee jaar voorbereiding komt die droom eindelijk uit met het project tafassil, waarin de snaren en de percussie van zijn trio verstrengelen met de klassieke strijkinstrumenten van het watar quintet. terwijl driss componeerde voor tafassil, observeerde hij het dagelijkse leven. allerlei vluchtige momenten komen voorbij: de zonsopgang, de mensen die hun werk beginnen, ouders die hun kinderen naar school brengen en de geuren en kleuren van het dagelijkse leven. maar hij reflecteert ook op hoe die schijnbaar onbelangrijke details in verhouding staan tot het overweldigende wereldtoneel. driss el maloumi, geboren in agadir, marokko, werkte samen met veel verschillende ensembles en musici, onder wie jordi savall, debashish bhattacharya en montserrat figueras. hij componeerde onder meer voor theater en film. driss vormt zijn trio met twee percussionisten, zijn jongere broer saïd el maloumi en lahoucine baqir.

pandit ("geleerde") kushal das wordt algemeen erkend als een meester van de sitar en waardig opvolger van zijn grote voorbeeld, de legendarische pandit nikhil banerjee. kushal das' spel wordt gekenmerkt door sierlijke frasering, waarbij hij een voorbeeld neemt aan de menselijke stem. hij leerde veel van indiase klassieke zangers, maar al op jonge leeftijd speelde hij mee met populaire filmliedjes. kushal das stamt af van een vooraanstaande muzikale familie in calcutta. op zevenjarige leeftijd kreeg hij al les. toen hij eenmaal zelf besefte dat zijn levensdoel in de muziek lag, werd zijn opleiding geïntensiveerd. zijn belangrijkste leraar was sitarspeler en professor sanjoy bandopadhyay, en hij volgde lessen bij grote muzikanten als zanger manas chakraborty en sitarspeler ajoy sinha roy. kushal das wordt begeleid door pt. sanju sahai, een van de beste en meest gevraagde tabla-spelers. als internationaal artiest heeft sanju sahai in meer dan 30 landen opgetreden, op de grootste podia ter wereld, waaronder de royal albert hall, carnegie hall en het sydney opera house. hij is de enige tabla-speler die drie keer heeft opgetreden op de prestigieuze bbc proms.    

zonder nieuwe generatie geen nieuwe jazz. daarom geeft het jazz orchestra of the concertgebouw ruim baan aan jonge nederlandse ‘jazz influencers’; dit keer is het de beurt aan twee jonge veelbelovende saxofonisten, marios charalampous en loek van den berg. charalampous (1997) is nu al een tenorsaxofonist van formaat, en student aan het conservatorium van amsterdam. hij won in 2023 de tweede prijs van de keep an eye jazz award 2023 met zijn kwartet en trad onlangs op in onze zaal als gastsolist bij het sean mason quartet. loek van den berg is componist en lyrisch altsaxofonist en won met zijn debuutalbum wayfarer een edison nieuwkomer nationaal in 2023. momenteel werkt hij aan nieuw album met zijn loek van den berg quintet. het jazz orchestra of the concertgebouw behoort tot de absolute top van big bands in europa. het orkest won meerdere edison awards en werkte eerder samen met legendes als chick corea, dr. lonnie smith en joshua redman. in 2020 gaf het joc negen jonge makers uit de jazz de opdracht om composities voor de bigband te schrijven en hun muzikale ideeën en visie voor jazz in grote bezetting te onderzoeken. dit resulteerde in het album ‘the jazz influencers’. volgens de volkskrant: “een knap album met fris, nieuw repertoire, knap solowerk en daverend ensemblespel.” dit concept zet het orkest nu door in de terugkerende concertserie ‘the jazz influencers’.

het geluid van trompettist avishai cohen is uit duizenden herkenbaar. toch blijft hij zoeken naar nieuwe manieren om zich te uiten, te componeren en zo verschillende werelden harmonieus samen te brengen. hierom werd hij in de amerikaanse pers al vergeleken met de allergrootsten uit de jazzgeschiedenis: ‘net als miles davis kan hij met zijn trompet de meest indringende menselijke noodkreten verklanken’, schreef jazztimes. onlangs verscheen het nieuwe album ashes to gold van het avishai cohen quartet op het kwaliteitslabel ecm records. opgenomen in november 2024, een maand na de start van de oorlog is dit album zijn roep om een staakt-het-vuren. de titel is ontleend aan de oude japanse kunst van kintsugi, het keramische reparatiewerk “waarbij je het oude en het gebrokene neemt en probeert de stukjes weer in elkaar te zetten, om van de fragmenten iets gouds en moois te maken,” zegt avishai cohen.  “op een bepaalde manier denk ik dat dat is waar wij ons bevinden. onze realiteit. en hoewel deze muziek niet anders kan dan de tijden weerspiegelen, zit er ook - in mijn wensvervulling - enige hoop in. het is tenminste niet alleen maar donker.”  

muziek is het antwoord. dat is de boodschap die joris teepe wil uitstralen met zijn nieuwe album the american dream today. de nederlandse bassist, al meer dat dertig jaar actief in new york, schreef composities naar aanleiding van onderwerpen als fake news, polarisatie en de kloof tussen arm en rijk. verschillende sferen en culturen komen samen in coole, swingende sounds en grooves. voor dit concert brengt joris teepe zijn zes man sterke amerikaanse band mee. in 1992 kwam joris teepe aan in new york met alleen een bas en een koffer. hij dook in de jazzscene, speelde met honderden musici en ging langere samenwerkingen aan met grote namen als benny golson, rashied ali en sonny fortune. als bandleider bracht hij 22 albums uit onder eigen naam. in zijn huidige band speelt hij met trompettist ian cleaver, die lang vanuit nederland actief was voordat hij een paar jaar geleden naar new york verhuisde. pianist danny grissett was eerder dit jaar bij ons te zien in black art jazz collective. verder bestaat de band uit saxofonist don braden, trombonist luis bonilla en drummer gene jackson. dit concert is opgedragen aan jim rotondi, de voormalige trompettist in de band die eerder dit jaar overleed. joris teepe postte het volgende statement: ‘the sudden passing of jim is so sad, it’s hard to face reality. he was such a warm person and great musician, jim and i knew each other since 1992. life is short and has many ups and downs… we cannot wait to see you all and celebrate making beautiful music in dedication to jim rotondi.’

de melodieën van maciej obara zijn doordrenkt van de oost-europese weemoed. de poolse altsaxofonist haalt inspiratie uit zowel de klassieke muziek als de roma-cultuur. voor het componeren van zijn recente album frozen silence trok hij zich terug in het berglandschap van karkonosze in het zuidwesten van polen, waar zijn familie vandaan komt. het spaarzame, verstilde landschap wordt weerspiegeld in de muziek, die volop ruimte biedt voor improvisatie door obara’s bandleden. cruciaal voor het bandgeluid is pianist dominik wania, die obara leerde kennen in de band van trompetlegende tómasz stanko. de band wordt vervolmaakt door twee grootheden van de scandinavische jazz, de noorse contrabassist ole morten vågan en de zweedse drummer jon fält. frozen silence is obara’s derde album op het beroemde label ecm records, na unloved en three crowns, met onder meer bewerkingen van composities van de beroemde poolse componisten henryk górecki en krzysztof komeda.

forward in all directions: de vier leden va the ex blijven trouw aan die ene onverwoestbare leus. hun 45ste verjaardag als band wordt geen voor de hand liggende terugblik. ruim 20 spelers stappen het podium op in allerlei formaties: een dwarsdoorsnede van het omvangrijke netwerk van the ex. afkomstig uit vele landen, waaronder de vs, ethiopië, frankrijk, noorwegen, groot-brittannië en belgië. in 10 optredens is er ruimte voor vrije improvisatie en nieuwe ontmoetingen, spannende pop, poëzie, beeldende kunst en traditionele ethiopische muziek. met stem, elektrische gitaren en drums als uitgangspunt zoekt the ex voortdurend nieuwe uitdagingen. en dat al 45 jaar: de band uit wormer speelde al meer dan 2000 concerten in 45 landen. intense samenwerking met ethiopische artiesten zorgde ervoor dat the ex ook erkend wordt als pionier in het samenbrengen van muziek uit diverse windstreken. wat begon met geëngageerde punk, geworteld in de kraakideologie van de late jaren zeventig, groeide uit tot een onmogelijk te labelen actieradius. de line-up: zea + tsead bruinja + michelle samba katherina bornefeld + frank rosaly terrie 'ex' hessels + ken vandermark + emma fischer andy moor + marion coutts han bennink + guro kvale + farida amadou kiss my knoblauch etenesh wassie + misale legesse lena hessels xavier charles gw sok the ex presentatie: guy peters

het sterrengehalte is evenredig verdeeld over dit trio. deze drie publiekstrekkers zochten al de grenzen op van indiase muziek en jazz, met ongekende virtuositeit. nu gaan ze als trio tot de kern, voorbij raga en swing, met diep en gedetailleerd samenspel en een verfijnde eigen muzikale taal. zakir hussain, grootmeester van de indiase percussie, legt de basis met voortstuwend spel op de tabla. dave holland, de britse contrabassist die nog met miles davis speelde, geeft de richting aan met zijn heldere lijnen. en chris potter bewijst met zijn uitzonderlijke techniek en onuitputtelijke inventiviteit dat hij een van de grote tenorsaxofonisten is in de amerikaanse jazz van de afgelopen decennia.

een rijkdom aan muziek met een minimale ecologische voetafdruk: dat wil better live bereiken. de organisatie presenteert samen met jazz migration nu twee bijzondere talenten die samen door europa reizen. de jonge franse cellist adèle viret komt met haar eigen kwartet, net als haar landgenoot louise jallu, een grote belofte op bandoneon. cellist adèle viret, geboren in frankrijk in 1999, beweegt zich tussen jazz en klassieke muziek. voor haar kwartet componeerde ze muziek op het instrument van haar jeugd, de piano. met de kust van de middellandse zee als eerste inspiratiebron verkent ze verschillende landschappen, soms kalm en gefocust en soms en grillig en stormachtig. de bezetting doet denken aan kamermuziek, met cello, trompet, piano en slagwerk. de tango is nooit ver weg bij louise jallu. zij speelt dan ook de bandoneon, het harmonica-achtige instrument bekend van tango-legende astor piazzolla. maar ze gaat speels om met dit erfgoed, zoals de titel van haar recente album jeu al aangeeft. klassieke frases van schubert, ravel en debussy en chansons van georges brassens: het zijn maar enkele invloeden in haar rijkgeschakeerde, beeldende composities. better live is een samenwerkingsproject van elf europese partners uit de wereld van jazz en geïmproviseerde muziek. samen organiseren zij tournees waarbij zij de ecologische voetafdruk van zowel artiesten als publiek willen verkleinen. hiermee creëren zij een duurzaam en sterk netwerk binnen en tussen diverse europese landen en regio’s. jazz migration is een ondersteuningsprogramma voor opkomende jazz- en geïmproviseerde muzikanten, gerund door ajc, met de steun van het franse ministerie van cultuur, de bnp paribas foundation, sacem, adami, spedidam, cnm, sppf en institut français.

de muziek van amina figarova klinkt weids en orkestraal, zelfs als ze componeert voor kleine bezettingen zoals haar sextet. de azerbeidjaanse werd opgeleid als concertpianist, maar op het rotterdamse conservatorium werd ze geraakt door jazz en ontwikkelde ze zich als bandleider. haar impressionistische muziek oogst veel waardering in de verenigde staten. in haar huidige band speelt ze dan ook met amerikaanse sterren als wayne escoffery en rudy royston. voor haar recente album suite for africa haalde amina figarova inspiratie uit een toevallige ontmoeting. de kiem werd gelegd in zuid-afrika, waar ze veel jonge musici ontmoette bij masterclasses. maar de compositie bloeide pas echt op nadat ze in het vliegtuig kennismaakte met het matsiko world orphan choir, een koor van weeskinderen uit het door oorlog verscheurde liberia. het koor zingt ook mee op het album. ‘what i love most about the album, in addition to its spirit, is the breezy intensity of amina's piano, the robust jazz solos and the lavish use of african folk rhythms and horn riffs throughout. the result is earthy, moody and uplifting with a sound that celebrates art and the best of humanity. amina is an extraordinary jazz pianist and composer-arranger, and suite for africa is a must-own and grammy-worthy’ (marc myers, jazzwax).

het ud festival presenteert ruim een maand lang concerten op diverse podia in nederland, waarbij alles draait om de vrijheid van de ud. dit peervormige arabische instrument is de directe voorloper van de europese luit. op ons podium verwelkomen we twee vernieuwers van het eeuwenoude snaarinstrument, de syrische solist nazih borish en de van oorsprong turkse mehmet polat en zijn band. nazih borish leerde zichzelf vanaf vijfjarige leeftijd ud spelen en ontwikkelde zich razendsnel. hij klonk zo uniek doordat hij technieken uit jazz, flamenco en indiase muziek voor het eerst toepaste op de ud. in zijn geboortestad latakia, syrië, richtte hij zijn eigen school op om ud te onderwijzen en nam hij meer dan honderd studenten onder zijn hoede. sinds 2016 zet hij zijn muzikale missie voort in montreal. ud-speler en componist mehmet polat haalt drie veelzijdige spelers aan boord voor zijn nieuwe kwartet. de door diverse stromingen geïnspireerde composities ontstaan door contemplatie, experiment, emoties, avontuur en virtuositeit. polat componeert met vrijheid en kiest regelmatig voor minder gebruikelijke oneven maatsoorten. daarmee toont hij verwantschap met de hedendaagse jazz. in zijn band leggen contrabas en drums het fundament voor de melodische ud- en pianolijnen.

anna webber is een componist voor wie klankkleur en het totaalgeluid even belangrijk zijn als harmonie, melodie en ritme. zo duikt ze met haar nieuwe band shimmer whince in de oudste en volgens velen de mooiste stemming uit de muziekgeschiedenis, de reine stemming. in combinatie met eigentijdse ritmes en grooves levert dit een vernieuwend geluid op. de internationale muziekpers is razend enthousiast: anna webber werd dit jaar eerste in de downbeat critics poll in de categorieën rising star tenor saxophone en rising star flute. anna webber is een eigenzinnig multitalent op tenorsax en fluit. haar muziek loopt als een goed geolied uurwerk en is al even fascinerend om te aanschouwen. in haar bands brengt ze talent samen uit zowel avant-jazz als eigentijdse klassiek. in shimmer whince werkt ze met alom erkende spelers uit new york zoals trompettist adam o’farrill, die eerder bij ons speelde in de bands van mary halvorson. het vijfkoppige ensemble bestaat verder uit cellist mariel roberts, toetsenist elias stemeseder en drummer lesley mok.

space is the place presenteert an intergalactic night, een avond met performances in allerlei genres en disciplines. in deze energieke en grensverleggende editie van intergalactic night hebben we unieke artiesten uit de wereld van jazz, spoken word en avant-garde muziek. deze avond draait om muzikale ontmoetingen en artistieke crossovers die je meenemen van de afrikaanse roots tot de sound van chicago, van improvisatie tot expressieve poëzie. 20.30-21.10 mike reed / hunter diamond (chicago, usa) het duo mike reed (drums) en hunter diamond (sax) representeert de kracht van de avant-garde muziekscene in chicago. hun album nilia werd net na de lockdown aangekondigd en weerspiegelt gevoelens van onzekerheid en veerkracht in uitdagende tijden. verwacht kwetsbare ballads en onverwachte uitbarstingen van geluid, waarin de zoektocht naar harmonie en vrijheid centraal staat. 21.25-21.45 daniËlle zawadi (nl) de samenwerking tussen dudù kouate, de befaamde senegalese percussionist, en bass clarinetist ziv taubenfeld biedt een diepgaande muzikale dialoog. hun project neemt je mee naar een tijd waarin live muziek en cinema hand in hand gingen, met een focus op het live begeleiden van afrikaanse films. deze combinatie van traditionele afrikaanse ritmes en vernieuwende improvisaties brengt vergeten verhalen tot leven en legt nieuwe accenten op filmische vertellingen. 22.00-22.40 dudÚ kouate & ziv taubenfeld de nederlandse spoken word artiest daniëlle zawadi, tweede generatie congolese-nederlander, deelt haar inzichten over vriendschap en identiteit als onderdeel van gen z. zawadi's optredens geven een authentieke stem aan ervaringen van haar generatie. als oprichter van het zwarte schaap en winnaar van de bipoc voice award heeft ze een platform gecreëerd voor woordkunst en bewijst ze zich als een nieuwe kracht in de nederlandse literaire wereld. vooraf en tussen performances treed dj michael moore op.

shadowlands weeft een vorm van hedendaagse kamermuziek uit diverse inspiratiebronnen, zoals oude muziek, folk en kerkgezangen. het samenspel is hecht en rijk aan textuur, hoewel de formatie maar uit drie personen bestaat. deze uitmuntende spelers zijn het gewend om verschillende genres met elkaar te kruisen. al improviserend mengen ze eeuwenoude melodieën met eigen composities. kit downes, sleutelfiguur uit de britse jazz, speelt hier afwisselend piano en hammondorgel. zijn spel mengt vloeiend met dat van de engelse saxofonist en klarinettist robin fincker. de ierse zangeres lauren kinsella wisselt teksten en woordloze passages met elkaar af. zo worden uitgerekte, zangerige melodieën worden omgeven door een wolk van glansrijke, verschuivende klanken.

al 45 jaar geleden trad hij voor het eerst op in het bimhuis, samen met cellist ernst reijseger en drummer michael vatcher. michael moore was pas een jaar daarvoor voor het eerst in amsterdam. sindsdien speelde hij elk jaar regelmatig op ons podium, in allerlei formaties. bekende namen en nieuwe kennissen uit de amsterdamse scene komen nu terug in zijn nieuwe zevenkoppige ensemble. daarbij wordt hij gedreven door zijn nieuwsgierigheid in muziek: door wat hij nog niet begrijpt, door vrijheid en door muziek waarin spelers zich ervan bewust zijn dat alles op elk moment volledig kan veranderen. altsaxofonist, klarinettist en componist michael moore wordt internationaal geroemd om zijn prachtige toon en rijke muzikale fantasie. hij groeide op in noord-californië, studeerde aan het conservatorium bij jaki byard, george russell, joe maneri, ran blake en günther schuller en bracht twee jaar door in new york voordat hij naar amsterdam reisde. hij is een vaste waarde in de amsterdamse jazzscene als componerend lid van icp orchestra en als leider van zijn eigen bands. hij werkte samen met vele grootheden, onder wie lee konitz, dave douglas en fred hersch.

al sinds 2001 vormt ronin de missing link tussen minimal music, jazz, zenmeditatie en oosterse vechtkunst. met uiterste precisie bouwde de zwitserse pianist nik bärtsch aan een consistent oeuvre, dat prachtig vastgelegd werd door het kwaliteitslabel ecm records. aan de hand van ‘modules’, genummerde composities, bouwt hij een fijnmazige structuur waarin verrassende ritmes en grooves ontstaan. de strakke uitvoering roept vergelijkingen op met minimal techno en elektronische muziek.  in de loop der jaren kende ronin maar enkele personeelswisselingen. nieuwste lid is jeremias keller op bas, sinds 2020, naast sha op basklarinet en contrabasklarinet en kaspar rast op drums. ‘de muziek van ronin, vernoemd naar een samoeraistrijder zonder clan, kan als een toverbal van stijl en sfeer veranderen. in een aaneengesmede collectie nummers, die geen namen dragen maar genummerde modules zijn, gaat het in een intens uitgedachte show van minimal music met herhalend ritmische patronen plots over naar volvette pieken van funk’ (nrc). 

de amsterdam klezmer band (akb) zet wereldwijd de toon als het gaat om klezmer en balkan, vaak met een originele twist. in de serie akb-lab zoekt de band inspiratie bij musici uit onverwachte hoek. dit keer is niki jacobs te gast, een van de beste vertolkers van het europese jiddische lied. ze brengt al meer dan twintig jaar deze rijke muzikale traditie naar het grote publiek, en met haar ensemble verbindt zij het europa van vroeger met de luisteraars van nu. de amsterdam klezmer band bestaat al meer dan 25 jaar. opgericht in café de nieuwe lelie door frontman job chajes en bassist jasper de beer groeide de band uit tot een veelkoppige formatie met een grandioze live-reputatie, van paradiso en het concertgebouw tot sziget en lowlands.

in de serie reflex van bimhuis productions nodigen wij makers uit om te reflecteren op de wereld en de samenleving. samensteller van deze editie is altsaxofonist mo van der does. zijn visie wordt vormgegeven door zijn zevenkoppige motet, waarbij hij invloeden laat horen van charles mingus, maurice ravel en helden van de hedendaagse jazz. motet is de zevenkoppige formatie van mo van der does, die geprezen wordt om zijn improvisaties, toon en lyriek. zijn band bestaat uit aanstormende talenten die furore maken in de nederlandse muziek en daarbuiten. met de kracht van een big band, maar de flexibiliteit van een klein ensemble verkennen zij de wereld van compositie, orkestratie en improvisatie. langdurige vriendschappen en muzikale banden zorgen ervoor dat de musici met elkaar op het podium in het diepe durven te springen. hun klankwereld wordt getekend door lyrische melodieën en strijdvaardige grooves, waarbij intieme melancholische passages worden afgewisseld met orkestrale uitbarstingen.

voorheen bekend als wanubalé, is wnbl een collectief van negen getalenteerde muzikanten uit berlijn en potsdam. ze brengen een unieke mix van elektronische muziek, jazz en hiphop met een onweerstaanbare energie op het podium. hun vernieuwende stijl creëert een betoverende muzikale sfeer waar je simpelweg niet stil bij kunt blijven staan. met een blazerssectie van vier leden en een ritmesectie met twee drummers, zijn hun live optredens een explosie van speelsheid, boeiende improvisaties en extatische beats. bereid je voor op een onvergetelijke avond vol verrassingen en meeslepende klanken!

tegen de achtergrond van klimaatverandering speelt het millennium jazz orchestra een fascinerende voorstelling gewijd aan water en poëzie. bandleider joan reinders heeft prachtige gedichten van bekende klimaatbewuste dichters op muziek gezet, die gezongen worden door de charismatische izaline calister. mede door de toevoeging van de jonge harpist sanne bakker tovert het orkest van alles uit zijn hoed, van warmbloedige ballads tot opzwepende latin jazz met caraïbische invloeden. in samenwerking met de stad verbeeldt uit zwolle wordt het verhaal over water en klimaatveranderingen ook visueel gemaakt. zwaartepunt is de kwetsbare positie van eilanden. ‘queen izaline’ – geboren en getogen op curaçao – maakte een selectie uit gedichten over eilanden. soms letterlijk, soms meer intuïtief. gedichten met een “zeegevoel, ik moet het horen klotsen”, aldus izaline. eilanden, watervallen, rivieren, kreken, beken, strand, zee, regen en storm komen aan bod. de teksten zijn in het nederlands, engels en papiamento.

na vijftig jaar eindigt paul van kemenade zijn professionele muzikale carrière. als altsaxofonist wordt hij geroemd om zijn expressieve, bluesy geluid. jarenlang bracht hij musici van over de hele wereld bijeen op zijn festival stranger than paranoia. hij speelde in veel verschillende bands, waar hij in het totaal zo’n 250 stukken voor componeerde. nu neemt hij twee avonden ons podium over voor een grandioos afscheid. donderdagavond opent de saxofonist met pianist stevko busch, met wie hij al jarenlang een duo vormt. zij worden gevolgd door het duo van de poolse pianist krzysztof kobylínski en de beroemde franse trompettist erik truffaz, die al vele albums uitbracht op het legendarische jazzlabel blue note. als afsluiter speelt paul van kemenade met zijn ‘classic quintet’ dat hij al leidt sinds 1989. ‘altsaxofonist paul van kemenade zou niet misstaan hebben in een van de vulkanische groepen van charles mingus, vanwege zijn passie, de hoogst persoonlijke ‘kreet’ in zijn spel, de meedogenloze swing en het bluesgevoel’ (de volkskrant). ‘his alto darts and dives luxuriously, a rainbow feathered bird of paradise riding to the stratosphere’ (downbeat, *****-recensie van van kemenade’s album close enough).

na vijftig jaar eindigt paul van kemenade zijn professionele muzikale carrière. als altsaxofonist wordt hij geroemd om zijn expressieve, bluesy geluid. jarenlang bracht hij musici van over de hele wereld bijeen op zijn festival stranger than paranoia. hij speelde in veel verschillende bands, waar hij in het totaal zo’n 250 stukken voor componeerde. nu neemt hij twee avonden ons podium over voor een grandioos afscheid. vrijdagavond opent met het bejubelde three horns and a bass. dit ensemble was eerder te horen op close enough, het album dat een vijfsterren-recensie kreeg in downbeat: ‘the perfect tonal overlay, with bassist wiro mahieu as a fine counterweight’. als afsluiter speelt paul van kemenade met zijn ‘classic quintet’ dat hij al leidt sinds 1989. zij verwelkomen twee blazers uit zuid-afrika, feya faku en sydney mnisi, met wie de groep al dertig jaar samenwerkt. ‘altsaxofonist paul van kemenade zou niet misstaan hebben in een van de vulkanische groepen van charles mingus, vanwege zijn passie, de hoogst persoonlijke ‘kreet’ in zijn spel, de meedogenloze swing en het bluesgevoel’ (de volkskrant). ‘his alto darts and dives luxuriously, a rainbow feathered bird of paradise riding to the stratosphere’ (downbeat).

de dutch jazz competition is al 15 jaar het landelijke platform voor aanstormend of doorbrekend jazztalent. in totaal hebben de afgelopen periode 124 bands zich ingeschreven voor de dutch jazz competitie 2024. hiervan zullen vier bands de finale halen en strijden voor de hoofd- en publieksprijs en wederom een prijs voor de beste compositie. winnaars gaan naar huis met geldprijzen, speelplekken op relevante festivals en een network voor internationale tournees. de dutch jazz competition heeft als doel talentvolle nederlandse of in nederland woonachtige muzikanten de mogelijkheid te bieden zich te presenteren aan een groter publiek, de pers en de muziekindustrie. de vorige edities werden gewonnen door jamesz met izaline calister (2000), on the line (oene van geel, albert veenendaal en tmucin sahin) (2001), agog (2002), as guests quartet (2004), robinson, freitag & caruso (2005), fransz von chossy quartet (2006), the blazin' quartet (2008), het castel/ van damme quartet (2010), kapok (2012), het loran witteveen quintet (2014), het xavi torres trio (2016), sun mi hong quartet (2018), het aviv noam quartet (2020) en ragazzi (2022).

eric vloeimans, een van de bekendste trompettisten van nederland, deelt een fascinatie met het internationale ensemble reverso voor de kruising tussen jazz en klassieke muziek. al meer dan een eeuw geleden waren het europese componisten als maurice ravel en claude debussy die invloeden uit de nieuwe amerikaanse jazz in hun muziek verwerkten. reverso zet deze traditie voort met “bruisende motieven, lange schilderachtige lijnen, open klankvelden en pointillistische statements”, aldus jazztimes. reverso speelt jazz in een bezetting die verwant is aan de kamermuziek, met de amerikaanse trombonist ryan keberle, de franse cellist vincent courtois en de in duitsland geboren pianist frank woeste. het trio bracht al diverse albums uit met onder meer odes aan ravel en de parijse componistengroep les six. eric vloeimans doet ook niet aan hokjes of barrières. de rode draad door zijn werk is melodische en lyrische kracht en een karakteristiek geluid, enerzijds gloedvol en anderzijds fluwelig en fluisterend.

catharsis, wat zoiets betekent als emotionele ontlading, is de naam van het nieuwe band rond opkomend gitarist en componist michiel stekelenburg. het gelijknamige album weerspiegelt zijn innerlijke strijd, de zoektocht naar evenwicht tussen kwetsbaarheid en kracht. ‘het is een reis door mijn ziel, een zoektocht naar de balans tussen mijn innerlijke wereld en de verwachtingen van de buitenwereld’, aldus michiel, die een band samenstelde met zeven topspelers die putten uit jazz, rock en hedendaagse gecomponeerde muziek. catharsis geeft een frisse kijk op de conventionele opstelling van het septet. de modern gearrangeerde driestemmigheid van de blazers speelt een essentiële rol in het totaalgeluid. verwacht vurige geïmproviseerde solo’s, etherische texturen en dynamische composities. catharsis is het vierde album van michiel stekelenburg. zijn vorige album onoda leverde hem de tweede plaats op in de verkiezing van beste jazzgitarist in de benelux van vakblad gitarist. als sideman werkte hij samen met grootheden als marcus miller, damien erskine en eric vloeimans.

het gloednieuwe kwartet ehbo brengt vier generaties improvisatiesterren samen, ontstaan tijdens de han bennink vierdaagse in de roode bioscoop. het kwartet bestaat uit han bennink (drums), ernst glerum (bas), benjamin herman (saxofoon) en oscar jan hoogland (piano). alle vier hebben hun eigen sporen al lang verdiend binnen de jazz en improvisatie en slaan nu de handen ineen voor een beperkt aantal concerten. han bennink, bekend van zijn samenwerkingen met grote namen als dexter gordon en sonny rollins, en als medeoprichter van icp (instant composers pool), vormt samen met bassist ernst glerum, ook lid van deze groep, de kern van het kwartet. saxofonist benjamin herman, bekend van new cool collective, en pianist oscar jan hoogland, prominent in de amsterdamse improscene, maken het ensemble compleet.

voor oene van geel voelt het als een absolute noodzaak om deze nieuwe, grote formatie de wereld in te brengen. de gelauwerde violist laat je kennismaken met acht musici van de nieuwe generatie, die allen de ruimte krijgen om te schitteren. van oriëntaalse jazz tot filmische metal, van ambient klanklandschappen naar lyrische kamermuziek: voor alles is plaats. oene zelf voelt zich als een vis in het water tussen deze buitengewone medespelers. hij reikt ze zijn composities aan, maar daarnaast brengen ze ook eigen werk in. verwacht hecht samenspel van een mooi palet aan persoonlijkheden: chaerin im, antonio moreno glazkov en alkistis misouli zijn sterke jonge jazzmusici. christoph teuschel en fred jacobsson zijn gepokt en gemazeld in de metal. en modar salama en pouriya jaberi vormen een groove-tandem met zowel een diepe drive als een subtiele touch.

de nieuwe fase van dr. snap wordt ingeleid met een set van de harde kern (sax, piano, drums) onder de naam exhaust. voor het volledige dr. snap ii switcht mastermind kit downes van piano naar hammond b3-orgel. het vernieuwde zevenkoppige ensemble bestaat uit improviserende musici uit heel europa, die de interactie aangaan met elkaar. dr. snap ii is het vervolg op het project dat downes opstartte voor de concertserie reflex van bimhuis productions. de britse pianist en organist kit downes oogst veel waardering voor zijn diverse albums op ecm records. hij werkte samen met onder anderen drum-’n-bass-pionier squarepusher, singer-songwriter sam amidon en jazzgroep empirical. ook componeerde downes voor onder meer london contemporary orchestra en ensemble klang. eerder speelde hij bij ons met het vernieuwende pianotrio enemy.

de vijfkoppige band irreversible entanglements kwam organisch tot stand, uit hechte vriendschappen, wederzijdse bewondering en gedeelde activistische betrokkenheid bij het erfgoed van zwarte cultuur. de groep opereert internationaal, maar de leden zetten zich ook in voor hun lokale gemeenschappen. ook op het podium sparen zij zichzelf niet en geven ze alles om hun boodschap van revolutionaire liefde voor het volk over te brengen. de bandleden zijn gevestigd in philadelphia, new york en washington dc. wat hen bindt is dat zij ondanks hun compromisloze houding alom waardering oogsten: ‘luke stewart, de hogepriester op bas; aquiles navarro, het elektrische universum in menselijke vorm op trompet; keir neuringer, de kosmoloog met sirene op sax; tcheser holmes, de griot en mythemaker op drums; en camae ayewa op vocalen, de moor mother met een spirituele pen’ (alex smith).

immanuel wilkins is een saxofonist die het grote gebaar niet schuwt, met een aangrijpend geluid en epische composities. zijn debuutalbum omega werd uitgeroepen tot beste van 2020 door new york times. de opvolger the 7th hand stond in het teken van religie en spiritualiteit. blues blood, zijn nieuwe album op het legendarische label blue note, werd geproduceerd door de invloedrijke bassist meshell ndegeocello. immanuel wilkins werkte regelmatig samen met een andere nieuwe held uit de amerikaanse muziek, vibrafonist joel ross. verder werkte hij samen met artiesten uit heel verschillende genres, en niet de minsten: solange knowles, wynton marsalis en bob dylan, bijvoorbeeld. het geeft de reikwijdte aan van de altsaxofonist, componist en bandleider uit new york.

het hays & rossy duo brengt pianist en vocalist kevin hays samen met vibrafonist en marimbaspeler jorge rossy. beiden zijn bekende namen uit de generatie jazzmusici die in de jaren ’90 in new york naam maakten, en beiden hebben inmiddels al een carrière van formaat. hoewel ze al eerder samen hebben gespeeld in verschillende formaties, is dit hun eerste optreden als duo. de combinatie van vibrafoon en piano komt niet zo vaak voor in de jazz en biedt hays en rossy de ruimte om nieuwe muzikale terreinen te verkennen. hun repertoire bestaat uit eigen composities en interpretaties van standards, met een breed scala aan klanken: van lyrische melodieën en experimentele improvisaties tot rijke harmonieën. de lange vriendschap en artistieke verwantschap tussen de twee zorgt voor een speels en dynamisch samenspel vol humor en ritmische spanning. “kevin hays is a true original. everything he plays has a deep intelligence and swing.” – brad mehldau …“[rossy] plays on both vibraphone and marimba with the kind of finesse, percussive lyricism and group sensitivity as he has demonstrated in his work behind the kit.”- selwyn harris, jazzwise– 

op de openingsavond van django amsterdam presenteert gitaarlegende jimmy rosenberg zijn eigen trio. meer grote namen van over de hele wereld ontmoeten elkaar op deze elfde editie van django amsterdam. zoals elk jaar staat het evenement een weekend lang in het teken van gitaaricoon django reinhardt (1910-1953), die vanuit parijs de wereld veroverde met zijn quintette du hot club de france. de openingsavond wordt ingeleid in ons café door de huisband met de nederlandse gitaristen tessa spaaij en jaïr stunt, begeleid door contrabassist ties laarakker, die samen de toon zetten voor een weekend vol swing. de zaal wordt ingewijd door het adrian holovaty quartet. gitarist adrian holovaty uit chicago beweegt zich tussen twee werelden: jazz in django-stijl en sixties-muziek in het verlengde van the beatles. daarnaast gooit hij met smaak en humor allerlei melodieuze elementen in de mix, van popsongs tot muziek uit videogames en eigen composities. jimmy rosenberg is een begrip onder gitaristen en meester van de jazz à la django. al op zeer jonge leeftijd maakte hij furore over de hele wereld. hij speelde in het concertgebouw met violist stéphane grappelli, die nog met django reinhardt zelf speelde, en in carnegie hall met les paul en george benson. jimmy is een neef van de leden van het rosenberg trio.

grote namen van over de hele wereld ontmoeten elkaar op deze elfde editie van django amsterdam. zoals elk jaar staat het evenement een weekend lang in het teken van gitaaricoon django reinhardt (1910-1953), die vanuit parijs de wereld veroverde met zijn quintette du hot club de france. gitarist fapy lafertin is al veertig jaar een erkend meester van de swingjazz en wordt gezien als troonopvolger van django reinhardt. hij werd internationaal bekend als sologitarist van de belgische band waso en het in engeland gevestigde le jazz. tim kliphuis is een van de bekendste improviserende violisten ter wereld. samen brengen zij een ode aan django reinhardt en stéphane grappelli, die jazzgeschiedenis schreven met quintette du hot club de france. gitarist joscho stephan maakt furore met zijn adembenemende techniek. als geen ander weet hij zijn publiek te bespelen met zijn combinatie van jazz, latin, klassiek en rock. zijn trio staat bekend om de verbluffende optredens waarin vrolijkheid en virtuositeit samenkomen. de toon voor een avond vol swing wordt gezet in het café door de django huisband met de gitaristen tessa spaaij en jaïr stunt, begeleid door contrabassist ties laarakker.

grote namen van over de hele wereld ontmoeten elkaar op deze elfde editie van django amsterdam. zoals elk jaar staat het evenement een weekend lang in het teken van gitaaricoon django reinhardt (1910-1953), die vanuit parijs de wereld veroverde met zijn quintette du hot club de france. in het filmische concert storyboard word je meegenomen in een dromerige sfeer met verfijnde dramaturgie. gitarist gwen cahue en pianist baptiste bailly vormen samen een uniek duo dat jazz, world en klassiek mengt met filmmuziek. hun nummers verplaatsen je naar een fascinerende, geruststellende omgeving. voorafgaand het concert kan je in ons café luisteren naar de django huisband met de nederlandse gitaristen tessa spaaij en jaïr stunt, begeleid door contrabassist ties laarakker, die samen de toon zetten voor een gezellige zondagmiddag vol swing.  

‘fris en vernieuwend’ en ‘onmiskenbaar het geluid van nu’, zo omschrijft downbeat magazine de muziek van kris davis. haar nieuwe album run the gauntlet is gewijd aan zes vrouwen die haar als pianist en componist sterk beïnvloed hebben: geri allen, carla bley, renee rosnes, angelica sanchez, marilyn crispell en sylvie courvoisier. net als davis worden zij geroemd om hun baanbrekende improvisatiespel. davis treedt op met de musici die ook op het album te horen zijn, bassist robert hurst en drummer johnathan blake. kris davis verraste onlangs met haar grensverleggende album diatom ribbons (live at the village vanguard) met dj val jeanty op draaitafels, julian lage op gitaar, trevor dunn op bas en terri lyne carrington op drums. het project was eerder al te horen op ons podium. de pianist speelde ook op  carringtons grammy-winnende album new standards vol. 1. keer op keer weet ze te verrassen met nieuwe bands en in de loop der jaren werkte ze samen met onder anderen ingrid laubrock, esperanza spalding, john zorn en dave holland.

de jonge, veelbelovende trompettist peter somuah is afkomstig uit accra, ghana en gevestigd in rotterdam. zijn virtuoze trompetspel wordt nog indrukwekkender als je bedenkt dat hij zichzelf heeft leren spelen. hij ontwikkelde zijn warme, melancholische geluid door eindeloos te luisteren naar zijn helden miles davis en roy hargrove. na zijn debuutalbum outer space, waar hij de edison awards voor won, lanceert somuah in het najaar van 2024 zijn nieuwe album high-life. high-life is een eerbetoon aan de ghanese highlife-muziek. highlife heeft een uniek geluid met een kenmerkende finger-picking stijl op de gitaar, minimalistische maar groovy baslijnen, percussieve keyboardpatronen, soulvolle melodielijnen door de kopersectie en veel nadruk op ritme. het album bevat legendes van het genre highlife zoals pat thomas, gyedu-blay ambolley en koo nimo, en verbindt de oudere en jongere generaties van ghanese muzikanten. somuah combineert highlife met jazz om een unieke "highlife jazz"-klank te creëren, met een moderne twist. het album verkent ook sociale en politieke thema's, zoals de blijvende effecten van kolonialisme en kritiek op politieke corruptie. somuah weet op een unieke manier de serieuze boodschappen om te zetten in een album waarbij je moeilijk kan blijven stilzitten en de levendigheid en dansbaarheid vanaf straalt.

vijf trombonisten, gitaar, contrabas en drums: het is een palet van geluid waar nabou claerhout lange tijd alleen maar van kon dromen. twee jaar geleden kwam de droom uit op het festival gent jazz. het eerste album van de groep riep al vergelijkingen op met de dynamiek van hypnotic brass ensemble en de aanstekelijke funk van fred wesley, een van nabou’s vroegste idolen. natuurlijk draait het om de rijkgeschakeerde muziek van nabou zelf, maar ook om de spelers die de belgische trombonist bijeen heeft gebracht voor haar ensemble. ‘het doel is om je te verwennen met warme, zachte, dragende delen om nadien het pittige en kordate karakter van de trombone te ontdekken’, zegt nabou. ‘ik heb geprobeerd plaats te maken voor ieder individu. en uiteraard is er ook een glansrol weggelegd voor de ritmesectie.’ eerder speelde ze al op ons podium met haar band n∆bou. haar trombone ensemble heeft weer een compleet andere bezetting, met generatiegenoten uit belgië, nederland, duitsland en het verenigd koninkrijk. ‘heel eigentijds, behoorlijk vindingrijk’ (downbeat).

de noorse trompettist mathias eick wordt wereldwijd geroemd om zijn herkenbare, melancholische geluid en melodische composities. zijn nieuwste album lullaby neemt je mee terug naar de kindertijd en herinnert ons eraan dat zelfs de machtigste mensen ooit kind zijn geweest. met zijn unieke trompetgeluid weet eick emoties diep te raken. samen met zijn vaste kwintet, bestaande uit topmuzikanten als håkon aase (viool), torstein lofthus (drums), andreas ulvo (piano) en audun erlien (bas) brengt hij een mix van jazz, folk en filmische storytelling. een avond vol verfijnde improvisaties en betoverende klanken.

een rotsvast geloof in de swing en de kracht van de blues staan aan de basis van het pianospel van sullivan fortner. dat kwam tot bloei in de gospelkerk in new orleans. jarenlang begeleidde hij grote sterren van de amerikaanse jazz als roy hargrove, christian scott en stefon harris. daarbij ontwikkelde hij zijn veelzijdige, ongekend virtuoze stijl. nu treedt hij naar de voorgrond met zijn eigen trio, dat verkozen werd tot rising star jazz group of the year in de meest recente downbeat critics poll. sullivan fortner won een grammy voor zijn bijdrage aan het album the window, dat hij maakte met de jonge jazzdiva cécile mclorin salvant. samen gaven zij een gedenkwaardig duo-optreden op ons podium. ook speelde hij hier met roy hargrove, john scofield, peter bernstein en ben wendel. eerder haalde hij de eerste plaats in de downbeat critics polls in maar liefst drie categorieën: rising star jazz artist, rising star pianist en rising star arranger. het nieuwe album van het sullivan fortner trio verschijnt op het label artwork/pias. ‘the goal is to start to break the barriers of genre. i’m trying to dispel all of these rules and say, “look at these songs as just songs and look at music as just music. get your hands dirty with deconstructing things, with reconstructing things.” we definitely have a good time with it’ (sullivan fortner in een interview met downbeat, september 2024).

laura misch, geboren en getogen in zuid-londen, is niet alleen een veelgevraagd saxofonist, maar zingt en schrijft ook haar eigen songs en werkt als producer met elektronica en field recordings. op haar recente album sample the earth komen al die talenten samen. inspiratie haalt ze uit de patronen in de natuur, net als op haar eerdere album sample the sky, een pleidooi voor ecologisch bewustzijn. in haar mengvorm van akoestische instrumenten en elektronica neemt laura misch een voorbeeld aan de vrouwelijke pioniers van de elektronische muziek, zoals caterina barbieri en suzanne ciani. in haar huidige solo-performances verenigt ze drie talenten op een organische manier: saxofoon, zang en synthesizer. in 2025 zal ze ook een nieuw album uitbrengen. ‘laura misch listens closely to the natural world, allowing the patterns and rhythms of the world around us – from the innate to the incalculable – to inform her shimmering sound’ (crack magazine).

al bij zijn eerste optreden in onze zaal, met de supergroep high heart van ben wendel, blies michael mayo iedereen omver met zijn ongekende stembeheersing en solo-improvisaties. de amerikaanse zanger keert nu terug met songs van zijn nieuwe album fly. hierop zingt hij naast eigen composities ook standards als ‘just friends’ en ‘it could happen to you’ en nummers van wayne shorter en miles davis. live kan hij zomaar schakelen tussen de meest uiteenlopende stijlen en skills, van neo-soul tot bop en van croonen tot beatboxen. michael mayo werd opgeleid onder supervisie van herbie hancock, die al vroeg doorhad dat hij met een supertalent te maken had. michael heeft het niet van een vreemde; vader scott mayo speelde saxofoon bij earth, wind & fire en moeder valerie pinkston was achtergrondzangeres bij onder anderen whitney houston en beyoncé. vader en moeder zijn ook te horen op fly, net als grote namen uit de hedendaagse jazz als shai maestro, linda may han oh en nate smith.

haar passie voor drums leidde haar langs vele steile paden en kronkelwegen, maar uiteindelijk belandde de koreaanse drummer sun-mi hong in amsterdam. hier ontwikkelde ze zich als een van de meest vindingrijke componerende drummers van haar generatie. nu speelt ze muziek van haar nieuwe album op edition records, samen met haar kwintet. hierin verzamelde ze spelers die net als haar van ver kwamen en elkaar door de jaren heen steunden en een thuisgevoel gaven in hun nieuwe woonplaats. de nieuwe nummers weerspiegelen de sterke kanten van ieder lid van de groep. het album legt de ervaringen en emoties van de groep vast die zich afspeelden tijdens het maakproces. thema’s als melancholie en onschuld zijn sterk aanwezig, waarbij sun-mi hong inspiratie haalde uit haar persoonlijke leven en haar zuid-koreaanse erfgoed. tracks als ‘meaning of a nest’, ‘escapism’ en ‘heartstone’ laten een balans zien tussen dynamische energie en verstilling.

saxofonist wayne shorter schreef geschiedenis in de band van miles davis, naast de minstens zo invloedrijke pianist herbie hancock. maar hij werd bovenal geroemd als componist die een nieuwe periode in de jazz inluidde, vol buitengewone klanken en melodieën. de laatste 24 jaar van zijn leven vormde hij een eenheid met de musici die nu opnieuw samen het podium betreden, aangevoerd door saxofoonheld ravi coltrane. als ode aan hun voormalige bandleider komen ze opnieuw bijeen om zijn muziek uit te voeren: alleskunner op piano danilo pérez, basfenomeen john patitucci en geweldenaar op drums brian blade. met shorter sleepten ze vele prijzen binnen, onder meer een grammy voor diens laatste album emanon. nu vormen ze een nieuw kwartet met ravi coltrane, die uit de schaduw trad van zijn legendarische vader john en moeder alice, en zich ontwikkelde als een van de toonaangevende saxofonisten van zijn generatie.

lux quartet is een nieuw, avontuurlijk kwartet, opgericht door pianist myra melford en drummer allison miller, twee toonaangevende artiesten in de moderne geïmproviseerde muziek. met saxofonist dayna stephens en bassist scott colley creëren ze een klankwereld die straalt met een intense, maar tegelijk verzorgende energie. geïnspireerd door hun gedeelde passie voor de natuur en hun innovatieve muzikale benadering, combineren ze originele composities met een diepgaande band met de natuurlijke wereld. de naam lux quartet verwijst naar de levensgevende kracht van licht, van de energie van zonnestralen tot de bioluminescentie in de diepzee. dit weerspiegelt de muzikale hoogten en diepten die de groep verkent. melford en miller hebben beiden eerder de natuurlijke wereld omarmd in hun werk, zoals te zien is in melford’s projecten als snowy egret en miller’s rivers in our veins. hun samenwerking in het kwartet is een verlengstuk van hun jarenlange werk in miller’s ensemble boom tic boom.

saxofonist jasper blom streeft naar een synthese van jazz, pop, klassieke en geïmproviseerde muziek. daarmee past hij perfect bij het metropole orkest. melodie en avontuur zijn sleutelwoorden in het oeuvre van blom, die al jarenlang componeert voor de meest uiteenlopende bezettingen. hij stond op het podium met jazzlegendes, maar nu draait alles om zijn soepele en veelzijdige spel. als spil in de nederlandse jazz leidde jasper blom talloze bands en sessies. als tenor- en sopraansaxofonist trad hij op met sterren als lee konitz en chet baker. niet voor niets ontving hij in 2019 de buma boy edgarprijs. zijn droom om samen te werken met het metropole orkest komt nu uit. tijdens dit concert staat hun gezamenlijke album centraal.

jamie cullum noemt haar ‘een verbluffend nieuw talent’ en de britse pers is unaniem enthousiast: emma rawicz mag je niet missen. de jonge ster uit londen maakte naam op instagram met filmpjes waarin ze haar indrukwekkende skills liet zien op tenorsax, dwarsfluit en basklarinet. in haar eigen composities neemt ze een voorbeeld aan legendarische saxofonisten/componisten als joe henderson en wayne shorter. kleur is het hoofdthema op haar debuutalbum chroma, waarop emma benadrukt dat ze synesthesie heeft: muziek is voor haar onlosmakelijk verbonden met kleur en andere zintuiglijke indrukken. het leverde een gelaagd, orkestraal klinkend album op waarop ze wordt bijgestaan door giganten en supertalenten uit de britse jazz. op het album zijn allerlei invloeden te horen, van indiaas tot latin en van fusion tot singer-songwriters.